19/10/2015
İzi Kayıp Kendi Gizli Bir Yare – Aşık Veysel
İzi kayıp kendi gizli bir yare Aşıkım peşinde gezerim böyle Sual ettim bülbüllere güllere Güllerden kokusun sezerim böyle Seherde ağlıyor…
Alevi Haber, Alevi Haber Merkezi, Alevi Haberleri
İzi kayıp kendi gizli bir yare Aşıkım peşinde gezerim böyle Sual ettim bülbüllere güllere Güllerden kokusun sezerim böyle Seherde ağlıyor…
Seher vakti cümle kuşlar ötüşür Bülbülün feryadı yar uyandırır Şafak söküp tan yerleri ışırken Sevdayı gönlümde yar uyandırır Aşık olan…
İşittim dünyaya gelin diyorlar Ben kocadım dahi dünya gelin mi Yürü var dünyaya görün diyorlar Ben kocadım dahi dünya gelin…
İtimat edersen benim sözüme Gel birlik kavline girelim kardaş Birlik çok tatlıdır benzer üzüme İçip şerbetini duralım kardaş Son verelim…
Dünya geniş idi şimdi daraldı Çıkıp gideceğin yer belli değil Yetmiş altı yıldır alır satarım Bakmadım deftere kar belli değil…
Seksen yıllık yolu biraz düşünek Enişli yokuşlu yollar nic’olur Geldik gideceğiz yoktur gitmemek Kervan geçen gündüz olur gec’olur Dizildik katara…
Girdim dostun bahçesine Hayran oldum o dallara Çiçeklerin rayhasına Hayran oldum o dallara Kimi ufak kimi iri Her biri tutmuş…
Mecnun gibi dolanırım çöllerde Hayal beni yeldiriyor (savuruyor) yel gibi Ah çeker ağlarım gurbet ellerde Durmaz akar gözüm yaşı sel…
Yıllarca avuttum garip gönlümü Dedim o yar bir gün gelecek bize Gelmiş gitmiş bizim evi yoklamış Gönüllerde gezer görülmez göze…
Derdim gizli kapağını kaldırma Yayılır aleme ziyan görünür Her kişi dayanmaz cevrü cefaya Aşıktan maşuka isyan görünür Bu hasta gönlümün…
Ne haldayım ala gözün süzenler N’olur suna boylum gör beni beni Eşinden ayrılıp yaslı gezenler Her sabah her seher der…
Keklik idim vurdular Kanadımı kırdılar Daha ben ne idim ki Anamdan ayırdılar Gel gel yanıma keklik Kastın canıma keklik Al…
Seherde ağlayan bilbil Sen ağlama ben ağlayayım Ciğerim dağlayan bilbil Sen ağlama ben ağlayayım Aşık der hale böyle Gidelim yola…
Dünyada tükenmez murad var imiş Ne alanı gördüm ne murad gördüm Meşakkatin adın murad koymuşlar Dünyada ne lezzet ne bir…
Ben giderim adım kalır Dostlar beni hatırlasın Düğün olur bayram gelir Dostlar beni hatırlasın Can kafeste durmaz uçar Dünya bir…
Seherde ağlayan bülbül Sen ağlama ben ağlayım Ciğerim dağlayan bülbül Sen ağlama ben ağlayım bülbül ey Bülbülün tüyleri yeşil Kırmızı…
Şaşma gönül doğru yoldan Meydan almaz kuru bühtan Saz çalarlar sarı telden Yanık gelir ses ıraktan Ölün olur dirin olur…
Şu geniş dünyaya sığmayan gönül Şimdi bir odaya kapandı kaldı Bir dakka bir yerde duramaz iken Oturduğu yerden kalkamaz oldu…
Ey İstanbul halkı aziz dostlarım Bu kıymeti lütfettiniz siz bana Ne derece teşekkürüm bildirsem Gönül diyor kafi değil az bana…
Çoktan beri hasiretin çekerim Gönül arzumanım sen sefa geldin İkrarına hep giriftar olduğum Ahdinde peymanım sen sefa geldin Bir saat…
Koca dünya vaziyeti değişti Günde türlü türlü dolap dönüyor İnsan kanadlandı göklerde uçtu Bilmeyenler eski dünya sanıyor Ey dünya kimseye…
Güzelliğin on par’etmez Bu bendeki aşk olmasa Eğlenecek yer bulaman Gönlümdeki köşk olmasa Tabirin sığmaz kaleme Derdin dermandır yareme İsmin…