Gönlümün devası Piri Piranım
Şu fani dünyadan göçtü de gitti
Gönlümün bağında suna ceylanım
Körpe kuzuların kaçtı da gitti

Takdir böyle yazmış ezel dünyada
Konan göçer elbet kalmaz dünyada
Yarene ahbaba etti elveda
Rumzu hayal gibi geçti de gitti

Dokuz yüz kırk sekiz erişti vade
Dertler tazelendi oldu ziyade
Nice bin zar ile halim ifade
Ecel peymanesin içti de gitti

Cümle mühibbanlar çektiler yası
Kenci nihan oldu hasların hası
Gönlümün süruru çeşmim cilası
Başıma ateşler saçtı da gitti

Daimi'yim asla kalmam gümanda
Er olanlar ölmez göçer bu handa
Sma yel esti güller soldu gülşanda
Bülbül bağımızdan uçtu da gitti

Aşık Daimi
Tercan