Şu geniş dünyaya sığmayan gönül
Şimdi bir odaya kapandı kaldı
Bir dakka bir yerde duramaz iken
Oturduğu yerden kalkamaz oldu

Hani o gençlikte çağlayan gönül
Gahi gülüp gahi ağlayan gönül
Güzeller köşkünde yaylayan gönül
Gönül yaşar amma ümitler öldü

Elveda gençlikte geçen günüme
Ezirail el atıyor canıma
Yanarım gençlikte o zamanıma
Acı tatlı günler hep hayal oldu

Nerde gençlikteki geçen çağlarım
Sustu bülbül gazel döktü bağlarım
Her gün hatırlarım her gün ağlarım
Veysel ağlamanın zamanı geldi

Aşık Veysel
Şarkışla

Dostlar Beni Hatırlasın - Aşık Veysel, Hayatı ve Bütün Şiirleri, İnkılâp Yayınevi - 2001, s.48