Tarikat, Aleviler in, hem biliş hemde oluş hallne getiren manevi bir yoldur. Bu hal başlangıç halidir. Tam olgunluk hali değildir.. Tam olgunluğa ulaşmak için mutlaka varlığın tezahürü olan, her varlığı kendi durağında, kendi mertebesinde görmek gerekir. Bu olgunluk durumuna marifet denir. Marifet eren kişi, cezbe halinden akıl ve kendine geliş durağına dönmüştür.

Bu mertebeye ulaşan kişi Hakikat ve Sırrı hakikaten uzak olmayan kişidir. Çünkü bu organik bir yapı oluşturuyor, bir makamdan ötekine geçince terk edilmez, birbiriyle bütünleşirler,. Bu makamlar benliği öldürüp iyiliği amaçlamaktadır. Bütün bu makamlar kişiyi oluşturan, Benliğinden sıyıran, yücelten evrensel bir kimliği oluştura norm ve önermeleri taşırlar. Bu makamlar, Tahrikat eli tarafından bir bütün (holistik) içinde zikredilir Ancak talip kimliğini bu bütüncü yapı içinde kazanır. Ve Sırrı Hakikate erişir. Yola giriş şeriatla başlamaz, bu şeriat bir İslami uygulamadir. Aleviler bu uygulamanın dışındadır. Çünkü bu uygulama Aleviliğe özgü değildir, yola girme yani el verip ikrar verip bir pire bir ocağa bağlanma, Musahip olup ikrar verme, bütün bunlar Tarikat la başlar. dolayısıyla Alevilikte tarikata bağlanıp yol ehli olmak vardır. VE bu yol olgunlaştıkça marifet Hakikatle devam eder. SIRI Hakikatle son bulur. Ve kişi sır olur. Sonsuzluğa ulaşır. Bu durum Aleviliğin ahlak kuralının temelidir. Irena melikof, bu belirleyici dört makama denk işaret ermek istiyor. Ve şöyle diyor Alevi birey bu kapıdan geçtikten sonra yavaş yavaş benliğini öldürür, Ben lafı bile kullanmayacak hale gelir. Bu kapıdan geçerek olgunluğa ve mükemmelliğe ulaşır. Her kapı insanın yucelmasinde bir hikmet taşır. Alevilikte insan sevgisi bir araç değil amaçtır.

İnsan sevgisi demek Allah sevgisi demektir.