Alevilik ve Devrimcilik

Hıdır ÇAM / BODRUM      

İstanbul’dan arayan eski bir arkadaş, son yazılarımdan dolayı  beni eleştiri yağmuruna tuttuktan sonra. “ Biz devrimcilerin ırkı ve mezhebi olmaz, bırakın şu Alevi, Kürt meselesini…” diye bir de akıl vermeyi ihmal etmedi.

Benzer eleştirileri yıllardır alıyorum(uz).

Belki de bundan dolayı yüzde birlik oylara hasret kaldık. Belki de bundan dolayı sınıfımızdan, gecekondumuzdan, tabanımızdan koptuk.

Arkadaşa katıldığım noktalar da var elbet.

Devlet eliyle açık ve sinsi olarak Kürt ve Alevi asimilasyonu uygulanmasaydı, bu konuları gündeme getirmek kuşkusuz gericilik olurdu.

Ama bir yandan kimlikleri, inançları yok sayacaksın; O da yetmeyecek asimile etmeye çalışacaksın, “ Baran, Dersim ” sözcüklerini bile yasaklayacaksın. Ana diliyle türküsünü söyledi diye Şivan’ı otuz yıl boyunca sürgünde yaşatacaksın.

Milyonlarca insanın ibadet yerini yasa dışı sayıp “ cümbüş evi” diyeceksin.

Tüm bu antidemokratik uygulamalara ses çıkarmayıp bunlara karşı  çıkanları da, “ ırkçı-mezhepçi ” diye suçladıktan sonra, meydanlara çıkıp Filistin halkıyla dayanışma geceleri düzenleyeceksin!

Ve bunun adı da devrimcilik olacak?

Son yerel seçimlerde sosyalist kimlikle kazanılan belediye sayısı  parmak sayısı kadar az.

İlk akla gelenler Samandağ ve Dersim’in üç beş ilçesi.

Şimdi bu şekilde düşünen arkadaşlara sormak gerek, bu ilçelerde ki sosyalist oylar, işçi yoğunluğundan ya da sınıfsal mücadeleden dolayı mı bu partilere verildi?

Neden başka bir ilçe değil de Samandağ?

Otuz kişinin çalıştığı bir atölyenin bile bulunmadığı  Dersim’de nasıl olur da sosyalist partilere bu kadar yoğun oy çıkar?

İşin özü bu insanlar, mezheplerinden ve kimliklerinden dolayı zaten bu düzenle barışık değiller. Ondan dolayı sizlerin ( bizlerin ) özgürlük bayrağı, onların da kurtuluş bayrağı oldu.

Ya tersi?

Yani en can alıcı soru,  “ Onların özgürlük mücadelesi, sizlerin mücadeleniz oldu mu? ”

Yani bir Alevinin Alevi gibi, bir Kürdün Kürt gibi yaşaması için illa da sosyalist devrimi beklemek mi gerek?

Bugün devletten kaynaklanan bu sorunlardan dolayı, ülkemizde on binlerce can yandı, her köşesine yağmur gibi kanlar yağdı.

Bugün  ülkemizin her köyünde, her kahvesinde, her gecekondusunda bu konular tartışılıyor, içi boş olsa da açılımlar, çalıştaylar yapılıyor.

Ey Mustafa Suphilerden, Denizlerden gelen büyük ve kutsal hareket, siz ne zaman bu konuları gündeminize getirip taşın altına “  ağır ve mübarek ellerinizi… ” koyup, “ gayrı yeter…” diyeceksiniz?

Hıdır ÇAM / BODRUM

Kaynak: Alevihaber.com - 6 Şubat 2010