Koltuğunda şarap elinde kalem
Koşarak derdini yazdı yıkıldı
Son çamın dibinde yaptı bir alem
Son yudumdu çekti sızdı yıkıldı

Vay haline ahvaline
Kül başına göz yaşına Mükremin

Bir mayısta sol elini kaldırdı
Derman diye boş meydana saldırdı
Kursağını joplarınan doldurdu
Bekçiye polise kızdı yıkıldı

Koş boşuna göz yaşına
Taş başına peşpeşine Mükremin

Der Mahzuni söylemiştim bin kere
Yıllar yılı kan akıyor bu dere
Karanlıkta götürdüler bir yere
Kendi mezarını kazdı yıkıldı

Vay haline ahvaline
Göz yaşına taş başına Mükremin