Alevi Haberna gelen onlarca e-mail arasından bir tanesini sizlerle paylaşmak istiyoruz. Yazıya bir başlık bulamadık:
Merhaba,
Ben 36 yaşında, bekar, Alevi kökenli, İstanbul’da yaşayan bir T.C. vatandaşıyım.
Alevi kökenliyim diyorum çünkü ne Aleviliği tam olarak öğrenebildim nede yaşayabildim bu yaşıma kadar. Ama Sünni bir toplumda devamlı baskı altında yaşamanın ne demek olduğunu çok iyi öğrettiler bana...
Sünni desem değilim, hayatta camiye gidip onlardan biri olamam.Ama samimi duygular ile bir Allah ve Ali sevgisi var içimde sadece. Başkada bişeyim yok zaten.
Üniversite hayatımda, askerlik süresince, girdiğim devlet sınavlarında yasadıklarım, karşıma çıkartılan sorun ve problemleri bir tek sizler tahmin edebilirsiniz herhalde.
O halde ben ve benim gibilerin Türkiye’de yaşama hakkı yok demek ki.
Bu maili size gönderiyorum çünkü; karnım aç, bitkinim, yorgunum..
Üniversite mezunu olmama karşın, kasiyerlikten yaya kuryeliğe kadar bir çok iş başvurusu yapmama rağmen, nedense niteliklerim hiç bir iş için uygun görülmüyor. Bu derece niteliksiz de değilim diye düşünüyorum zaman zaman.. Her neyse, sizlerden para pul istemiyorum, çünkü ben dilenci değilim. Bu güne kadar da onurum ve namusum ile ayakta, alnım açık, başım dik yürüdüm hep hayat yolunda.
Sadece beni dinleyen, benimle aynı duyguları paylaşan, yada şöyle söyleyim, beni ve benim gibileri önemseyen birileri var mı bu dünyada onu merak ediyorum..
Simdi onlar iktidarlar. Her yerde, her mevkide, öğretmen olarak, müdür olarak, kaymakam olarak karşımızdalar.
Ve inanılmaz bir koordinasyon ile çalışıyorlar hala.. Bu derece çapsız insanların bu koordinasyonu sağlaması garip değil mi? Ama başarıyorlar..
Ya bizler?
Neden buna karşı duramıyoruz. Asırlardır genlerimize işleyen korku ile yine kabuklarımıza çekilip saklanıyoruz.
Kimse birbirinin elinden tutmuyor.. Herkesin gözlerinde nefret, kompleks dolu hayatlarını kamufle edecek sahte bir ciddiyet..
Evet, evet..
SIKILDIM ARTIK..
Hayatta ne bir umudum nede bir idealim kaldı..
Sadece içimi dökmek istedim..
Eminim mailime cevap bile gelmez sizlerden de,
Anlaşılan bana ve benim gibi onuru ile yaşamaktan başka düşüncesi olmayan milyonlarca insana başka seçenek ve yol bırakılmıyor. Ya hırsız ol, ya da asimile..
İnadına isyan ediyorum, ne onlardan olacağım, nede hırsız..
Gücümün yettiği yere kadar ilk olarak bakmakla yükümlü olduğum ailem ve daha sonra tüm insanlık için yapılması gereken ne varsa yapacağım.
Bu yüzden de ilk olarak sizlere yazıyorum.
Bana cevap gelene kadar da herkese, her yere yazmaya devam edeceğim.
Saygılarımla..
Haluk …
Alevihaber.com – 9 Ekim 2008