Buda Gelir Buda Geçer

ne ağlarsın benim zülfü siyahım
buda gelir buda geçer ağlamaa
göklere erişdi feryadım ahım
buda gelir buda geçer ağlama

bir gülün çevresi dikendir hardır
bülbül gül elinden ah ile zardır
nede olsa kışın sonu bahardır
buda gelir buda geçer ağlama

daimiyem her can ermez bu sırra
eyüp sabır ile gitti mısıra
koyun oldum ağladım ardı sıra
buda gelir buda geçer ağlama