Gene dumanlandı dağların başı
Acep yavrumun da ili kış m'ola
Küçücükten sevdasını çektiğim
O da benim gibi gözü yaş m'ola

Naçar kaldım şu yavruyu öğmeden
Çözemedim ak göğsünü düğmeden
Emsem dudağını kimse duymadan
Erinde gecinde bana eş m'ola

Şu yerlerde benim yavrum bir gezer
Döküp ak gerdana zülfünü dizer
Çıkar yücelerde salınır gezer
Ceyran yavru güzellere baş m'ola

Karacaoğlan der bu böyle olmaz
O yarin ettiği yanına kalmaz
On ik'aydır bize selamı gelmez
Yoksa imansızın bağrı taş m'ola

Karacaoğlan

Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.54