Şunda bir güzele gönül düşürdüm
Çıkıp karşısında duramıyorum
Benimsin demeye diller dolaşır
Yare hasbıhalim diyemiyorum

Güzeller içinde bellidir şanın
Aslın melek midir yeşildir donun
Bir karış gerdanın püskürme benin
Rakam dökme ile sayamıyorum

Yeşil çimen ile donandı dağlar
Kırmızı gül ile zeyn oldu bağlar
Yüzüm güler amma gözüm kan ağlar
Halimi ellere diyemiyorum

Ortadır kameti incedir beli
Bahçede açılır şol taze gülü
Özge canım için bir dudu dilli
Pek lazım amma bulamıyorum

Karacaoğlan der dengi dengine
Çuhalar geydirdim çifte benlime
Bir bade doldurdu sundu elime
İçtim amma sarhoş olamıyorum

Karacaoğlan

Karaca Oğlan - Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.421